سه شنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲
 
سازمان بنادر و دریانوردی/خدمات دریایی/کمیته بررسی سوانح دریایی

کمیته بررسی سوانح دریایی بندر امام خمینی (ره) زیر نظر کمیته بررسی سوانح دریایی سازمان بنادر و دریانوردی که در حال حاضر در سازمان های تخصصی سازمان مستقر می باشد فعالیت خود را از سال 1383 در این بندر آغاز کرده و در حال حاضر از زیر شاخه های اداره امور دریایی می باشد. کمیته بررسی سوانح دریایی بندر امام خمینی (ره) از مراکز اصلی بررسی سوانح دریایی سازمان بنادر و دریانوردی بوده که بندر سجافی و بندر آبادان و بنادر تابعه آن به عنوان مراکز فرعی بررسی سوانح دریایی زیر نظر این کمیته فعالیت می نمایند.این کمیته دارای یک تیم متخصص در امر تحقیق و بررسی سوانح و رخدادهای دریایی، متشکل از کارشناسان عرشه و کارشناسان فنی و موتور بوده که پس از اطلاع از وقوع سانحه از طریق مرکز کنترل ترافیک و یا مرکز جستجو و نجات دریایی و یا مکاتبات در یافتی از جانب صاحبان شناورها و یا دیگر مراجع ، به محل وقوع سانحه عزیمت کرده و اقدام به بررسی آن و جمع آوری مدارک و مستنداتی از قبیل عکس ، فیلم و مصاحبه با نفرات و ... می نمایند .

پس از جمع آوری مستندات و مدارک ، سانحه طبق روش ( SHEL ) مورد آنالیز قرار می گیرد بدین صورت که سانحه ازنظر عوامل فنی ، انسانی ، نرم افزاری و محیطی بررسی شده و پس از تشکیل کمیته بررسی سوانح که با حضور معاونت دریایی و بندری و کارشناسان خبره امور دریایی برگزار می شود عوامل بوجود آورنده سانحه شناسایی می شود و راهکارها و پیشنهادهای عملی در راستای کاهش تعداد سوانح مشابه اتخاذ می گردد .

گزارش برخی از حوادث مهم و درس آموز از طریق سازمان بنادر و دریانوردی به IMO ارسال می گردد .

براساس مفاد بیست و یکم از فصل اول کنوانسیون بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا ((SOLAS74  REG. 1-21 و ماده 23 کنوانسیون بین المللی خط شاهین (LOAD LINE 66) ، مواد هشت و دوازده از کنوانسیون بین المللی جلوگیری از آلودگی دریا توسط شناورها (MARPOL 73/78) و با ملاحظه قوانین ماده 2 و ماده 94 کنوانسیون سازمان ملل متحد در رابطه با قوانین دریایی (UNCLOS) بر حسب حقوق و تعهدات کشورهای ساحلی و صاحب پرچم ، متولی دریایی هر کشور موظف به بررسی سوانح دریایی بوقوع پیوسته در آبهای داخلی و ساحلی ، به ویژه سوانح بسیار شدید و شدید برای شناور های تحت پرچم خود و گزارش به سازمان جهانی دریانوردی شده است.

هدف از بررسی سوانح دریایی فارغ از تعیین وشناسایی مقصر و یا مقصرین بروز سانحه صرفا به منظور پیشگیری از وقوع سوانح دریایی مشابه در آینده است و جهت تعیین میزان مسئولیت یا قصور افراد نیست . لذا شناخت مقصر یا مقصرین سانحه در شرح وظایف کمیته سوانح دریایی نمی باشد.

سانحه دریایی( Marine Casualty) :

رویداد و یا زنجیره ای از رویدادها در رابطه با عملیات های دریایی مربوط به شناورها ، تجهیزات و تاسیسات که حاصل و نتیجه آن میتواند هر یک از موارد ذیل باشد :

·        مرگ یا مصدومیت جدی و وخیم فرد .

·        از دست رفتن فرد (آدم به دریا).

·        غرق، از دست رفتن و یا ترک شناور توسط خدمه.

·        هرگونه خسارت ساختاری(Material Damage) به شناور.

·        برخورد ، بگل زدن ، تصادم و از کار افتادگی شناور.

·        هرگونه خسارت وارده بر پیکره ساختار خارجی و داخلی شناور بگونه ای که ایمنی شناور و یا شناورهای اطراف و افراد را به صورت جدی به مخاطره بیندازد .

·        خسارت جدی به صورت بالفعل و یا بالقوه به محیط زیست که حاصل صدمه به یک ویا چند شناور بوده و یا نتیجه به آب انداختن کالاهای خطرناک شناور سانحه دیده باشد.

رخداد دریایی(Marine Incident) :

به معنای رخداد و یا زنجیره ای از رخدادها به جز سوانح دریایی(Marine Casualty) که در ارتباط مستقیم با عملیات ها و فعالیت های مربوط به شناورهای در مخاطره بوده و اگر اقدامات اصلاحی صورت نگیرد، امکان به خطر افتادن ایمنی شناور، سرنشینان آن ، افراد دیگر و محیط زیست دریایی وجود خواهد داشت .

سوانح بسیار شدید:

به سوانحی اطلاق می شودکه اثر وقوع آن منجر به تلفات جانی ،از دست رفتن کامل شناور و یا بروز صدمه های شدید به محیط زیست دریایی شود.

سوانح شدید:

سوانحی که جزء سوانح بسیار شدید به شمار نمی آیند و عبارتند از:

حریق، انفجار،تصادف،بگل زدن،تصادم،مصدومیت شدید انسانی،خسارت ناشی از هوای طوفانی و شرایط بد دریا،ایجاد ترک در بدنه ،آلودگی های محیط زیست (صرف نظر از مقدار آلودگی )

سوانح خفیف:

به سوانحی اطلاق می شود که در زمره سوانح شدید و بسیار شدید قرار نگرفته اند و ارسال گزارش مربوط به این نوع سوانح ، همانند رخدادهای دریایی در نظر گرفته می شوند.

اولین دستورالعمل رسیدگی به سوانح دریایی مصوب اجلاس 805 مورخه 11/7/1368 بوده که کلیه سوانح اعم از دریایی ، خشکی و تاسیسات بندری و خودروهای سازمان همگی در قالب این دستورالعمل دیده شده بود که با توجه به اهمیت ، ماهیت ، ابعاد و تخصص های مورد نیاز در سوانح دریایی این بخش به صورت یک دستورالعمل اجرایی مستقل تهیه گردید.

اهمیت روزافزون بررسی سوانح و رخدادهای دریایی موجب گردید تا سازمان جهانی دریانوردی (IMO) با ادغام کلیه مصوبه های پیشین مربوط به نحوه بررسی سوانح دریایی ، اقدام به تصویب قطعنامه A.849(20)  در 27 نوامبر 1997 در خصوص نحوه بررسی سوانح دریایی نماید . تغییرات و اطلاعات تکمیلی به قطعنامه فوق الذکر نیز در قالب قطعنامه شماره A.884(21)  در نوامبر 1999با توجه ویژه به شناسایی عوامل انسانی و با هدف توسعه یک روش مشترک برای رسیدگی به سوانح و رخدادهای دریایی و همچنین ایجهد یک شکل و قالب هماهنگ برای گزارشات و همچنین توسعه همکاری متقابل کشورها در تعیین علل و عوامل منجر به وقوع سوانح دریایی ارائه گردید . قطعنامه بررسی سوانح دریایی با عنوان :

CODE OF THE INTERNATIONAL STANDARDS AND RECOMMENDED PRACTICE FOR SAFETY INVESTIGATION INTO A MARINE CASUALTY OR MARINE INCIDENT

در هشتاد و چهارمین اجلاس کمیته MSC تحت قطعنامه MSC.255(84)  مورخ 16 مه سال 2008 مورد تصویب قرار گرفت که از اول ژانویه 2010 لازم الاجرا گردید.

مرکزکنترل ترافیک  دریایی(VTS)

0615228-2460

0615228-2461

0615228-2415

مرکز جستجو ونجات دریایی (MRCC)

0615228-2452-6

کمیته بررسی سوانح دریایی

0615228-2466

  دبیر کمیته بررسی سوانح دریایی

09112417527